Trabzon havalimanına indiğimde inanılmaz bir sıcak hava bizi karşıladı. Meğerse çölden esintiler ile hava bu kadar sıcak olmuş. Şöforümüz dili biraz kırık Türkçe'si ile bizi karşıladı. Yol boyunca onun istediği müzikleri dinlemek zorunda kalsakta Karadenizin etnik müziği eşliğinde Trabzondan Rize'ye doğru yol almaya başladık.
Bu arada aynı uçakta Fenerbahçe Bayan Voleybol takımı da vardı birlikte yolculuk ettik indiğimizde onları bekleyen aracı kendi aracımız zannedip onlarla birlikte maça gidiyordum az daha ama farkedip indim.. Aslında iyi de olurdu. Bu aramızda gülüşmemize yol açtı.
Lazca müzikler eşliğinde of, sürmene yol boyu geze geze solumuz deniz sağımız yeşillik gidiyoruz. Bu arada her durduğumuz yerde yaz olsa buralar yemyeşil olur sözlerini duyar olduk. Karadeniz okadar yeşil ki bu kış hali bile bana yeşil geliyor ama onlara göre yeşil değil.
Yolda Nejla Hanımın yerinde durduk. Nejla hanım bir kadın işletmeci ve kendi adını verdiği bir yemek restaurantı var. Yöresel yemekleri bir harika. Bana sadece orada yiyebileceğim yemeklerden tattırdı. Özellikle laz böreğinin tadını çok beğendim. Yolunuz düşerse buraya özel ne varsa onlardan yemek isterim derseniz Nejla hanım size özel bir tabak yapacaktır.
Yol boyu çay bahçelerinin aralarında yürümek inanılmaz bir keyifti benim için, çay henüz büyümemiş henüz vakit var. Rize şehri sahili çok güzel bir şehir. Sahil boyunca yeşil ağaçlar ile kaplı bir yoldan geçmek insana güzel duygular yaşatıyor. Rize yemekleri ve yeşili denizi odun ateşinde demlenen çayı ile unutulmaz arasında yer aldı bile.
Borçka'ya doğru yol alırken her durduğumuz yerde çay içtik. Çay Rize'nin vazgeçilmez içeceği girdiğimiz kahvelerin içinde odun sobası yanıyor. Soba'nın etrafında oturup odun ateşinde demlenmiş çayı içmek arada gökyüzüne bakıp yıldızları görmek benim için henüz buralarda yıldızlar bitmemiş dedirtiyor.
twitter.com/@nesebrb
YORUMLAR